ฮันรยู (กระแสความนิยมเกาหลี)

ตั้งแต่กลางทศวรรษที่ 1990 ถึงกลางทศวรรษที่ 2000 ละครโทรทัศน์ของเกาหลีใต้และเพลงยอดนิยมได้รับความนิยมอย่างมากในประเทศแถบเอเชีย เช่น จีน และญี่ปุ่น โดยในปี 1997 เมื่อละครโทรทัศน์เรื่อง "รักคืออะไร" (What Is Love?) ออกอากาศทางช่อง CCTV ของจีน ละครเรื่องนี้ติดอันดับที่ 2 ในเนื้อหาวิดีโอนำเข้าตลอดกาลของจีน จากนั้น คำว่าฮันรยูหรือ “คลื่นเกาหลี” ก็ปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรก ซึ่งหมายถึงความนิยมในวัฒนธรรมเกาหลีทั่วโลก

กระแสความนิยมเกาหลีได้เริ่มเข้าสู่ญี่ปุ่นในปี 2003 เมื่อละครโทรทัศน์เรื่อง “เพลงรักในสายลมหนาว” (Winter Sonata) ของช่อง KBS ได้ออกอากาศทางช่อง NHK ละครเรื่องนี้ประสบความสำเร็จอย่างถล่มทลาย ส่งผลให้พระเอกโยนซามาโด่งดังกลายเป็นซูเปอร์สตาร์ มีแฟนคลับชาวญี่ปุ่นเดินทางตามรอยละครไปที่ต่างๆ ซึ่งรวมถึงเกาะนามิในเกาหลีด้วย 

ตั้งแต่กลางทศวรรษที่ 2000 ถึงต้นทศวรรษที่ 2010 การแพร่กระจายของกระแสความนิยมเกาหลีส่วนใหญ่นำโดยวงบอยแบนด์และเกิร์ลกรุ๊ปเกาหลี ที่เรียกว่าศิลปินไอดอล เช่น Big Bang, Girls’ Generation และ Kara ในช่วงเวลานี้กระแสความนิยมเกาหลีได้ขยายฐานแฟนคลับไปสู่เวทีระดับโลก ทั้งในทวีปเอเชีย รวมถึงอเมริกาใต้ และตะวันออกกลางด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนหนุ่มสาวในช่วงวัยรุ่นและอายุ 20 ปี

กระแสเกาหลีซึ่งสร้างรากฐานที่มั่นคงผ่านวัฒนธรรมสมัยนิยม เช่น ละครโทรทัศน์ และดนตรี เป็นต้น ได้ก้าวข้ามขีดจำกัดของอิทธิพลมาตั้งแต่ทศวรรษที่ 2010 เนื่องจากเสน่ห์อันเป็นเอกลักษณ์ของวัฒนธรรมเกาหลีเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางทั่วโลกผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์ระดับโลกต่างๆ เช่น YouTube และบริการเครือข่ายสังคมออนไลน์ ความนิยมดังกล่าวได้ขยายไปสู่วัฒนธรรม อาหาร วรรณกรรม และภาษาของเกาหลีด้วย ซึ่งทำให้มีผู้สนใจมากขึ้นเรื่อยๆ

ในปี 2020 ภาพยนตร์เรื่อง Parasite ซึ่งได้รับการเสนอชื่อเข้าชิง 6 ประเภท และชนะ 4 รางวัลใหญ่จากเวทีออสการ์ครั้งที่ 92 รวมถึงผู้กำกับยอดเยี่ยม และภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ซึ่งเป็นโอกาสในการแนะนำภาพยนตร์เกาหลีไปทั่วโลก

องค์กรที่เกี่ยวข้องกับฮันรยูจำนวนมากช่วยกันผลักดันวัฒนธรรมเกาหลีให้มีมากขึ้น ในทุกปี จำนวนขององค์กรเหล่านี้มีเพิ่มขึ้น 7% และจำนวนสมาชิกมีเพิ่มขึ้น 36% โดยในปี 2020 จำนวนสมาชิกทั้งหมดที่เข้าร่วมองค์กรที่เกี่ยวข้องกับฮันรยูในทุกประเทศทั่วโลกมีถึงเกือบ 100 ล้านคน นี่เป็นการเพิ่มขึ้น 5 เท่าในช่วง 5 ปี ส่วนใหญ่ประกอบด้วยแฟนคลับเคป็อป เช่น ARMY แฟนคลับอย่างเป็นทางการของ BTS และ BLINK แฟนคลับอย่างเป็นทางการของ BLACKPINK นอกจากนี้ ในด้านอื่นๆ ก็เติบโตขึ้นเช่นกันไม่ว่าจะเป็น ซีรีส์เกาหลี อาหาร และการท่องเที่ยวของเกาหลี

เคป็อป

กระแสความนิยมเกาหลีด้านหนึ่งที่เติบโตอย่างรวดเร็ว คือ เคป็อป ในศตวรรษที่ 21 หรือเพลงป็อปของเกาหลี ซึ่งครอบคลุมแนวเพลงต่างๆ ทั้ง dance-pop, pop ballads, techno, rock, hip-hop, R&B และอื่นๆ โดยเคป็อป เป็นเพลงที่ได้รับความนิยมจากสาธารณรัฐเกาหลี ซึ่งเดิมเรียกว่า คาโย ซึ่งหมายถึงเพลงป็อป เมื่อไม่นานมานี้ คำว่า "ป็อป" ซึ่งเดิมหมายถึงเพลงป็อปของอังกฤษและอเมริกัน ถูกนำมาใช้เพื่ออ้างถึงเพลงยอดนิยมในประเทศอื่นๆ โดยเพิ่มอักษรตัวแรกของชื่อประเทศลงไป เช่น "K-pop" ของเกาหลี รวมไปถึงเพลงยอดนิยมในประเทศไทย ญี่ปุ่น และจีน เรียกว่า T-pop, J-pop และ C-pop ตามลำดับเช่นเดียวกับที่เพลงป็อปเกาหลี เรียกว่า เคป็อป

ในช่วงกลางทศวรรษที่ 2000 กลุ่มไอดอลเช่น TVXQ, Kara, Big Bang, Girls’ Generation และ 2NE1 ได้รับความนิยมอย่างล้นหลามในเอเชีย รวมถึงจีน ญี่ปุ่น ไต้หวัน และสิงคโปร์ ซึ่งทำให้ทั่วโลกสนใจ K-Pop

ในปี 2009 วงเกิร์ลกรุ๊ป Wonder Girls กลายเป็นนักร้องเกาหลีวงแรกที่ปรากฏตัวบน Billboard Hot 100 ด้วยซิงเกิ้ลชื่อภาษาอังกฤษ "Nobody"

ในปี 2012 เพลง Gangnam Style ของ Psy อยู่ในอันดับที่ 2 ของชาร์ตบิลบอร์ดฮอต 100 ของอเมริกาเป็นเวลา 7 สัปดาห์ติดต่อกัน และยังมียอดเข้าชมถึง 3 พันล้านวิวบน YouTube ทำให้ความคลั่งไคล้เคป็อปเริ่มแพร่กระจายไปทั่วโลกอย่างจริงจัง

ความสำเร็จระดับโลกของ “Gangnam Style” ตามมาด้วยกระแสของบอยแบนด์เคป็อปอย่าง BTS ซึ่งได้ขึ้นอันดับ 1 ของชาร์ต Billboard 200 ในปี 2019 และได้รับรางวัล Top Social Artist Award เป็นปีที่ 3 ติดต่อกันที่ Billboard Music Awards ซึ่งสามารถดึงดูดความสนใจจากทั่วโลก ส่งผลให้เคป็อปเป็นที่รู้จักไปทั่วโลกว่าเป็นแนวเพลงประเภทหนึ่ง หลังจากขึ้นสู่ชาร์ต Billboard 200 ในเดือนกุมภาพันธ์ 2020 “Map of the Soul: 7” ก็ยังคงครองอันดับสูงถึง 23 สัปดาห์ติดต่อกัน BTS ได้สร้างสถิติ Guinness World Records มากมาย รวมถึงสถิติผู้ชมสตรีมสดคอนเสิร์ตสูงสุด ในเดือนสิงหาคม 2020 BTS สร้างประวัติศาสตร์ด้วยการเป็นศิลปินเกาหลีใต้วงแรกที่ได้ขึ้นอันดับ 1 ของ Billboard Hot 100 ด้วยเพลงภาษาอังกฤษเพลงแรกชื่อว่า “Dynamite”

อิทธิพลของเคป็อปกำลังขยายตัวมากขึ้น โดยในปี 2019 Best K-pop ได้เปิดตัวเป็นหมวดหมู่ใหม่ที่ MTV Video Music Awards ซึ่งเป็นงานประกาศรางวัลที่นำเสนอโดยช่องเคเบิล MTV เพื่อเป็นเกียรติแก่ศิลปินในด้านมิวสิกวิดีโอ

ในวงการ K-pop มีวงไอดอลที่มีผลงานโดดเด่นมากมาย ในบรรดาวงไอดอลที่มีมากกว่า 150 วงในเกาหลีใต้ ไม่ว่าจะเป็น BTS, BLACKPINK, TWICE, EXO, Red Velvet, SF9, NCT, ITZY, MONSTA X และอื่นๆ อีกมากมาย

K-pop มีความพิเศษในหลายๆ ด้าน และไม่จำกัดเฉพาะดนตรีเท่านั้น ความนิยมของ K-pop อยู่ที่การแสดงที่ยอดเยี่ยมที่ผสมผสานทักษะการร้องเพลงที่ยอดเยี่ยม มารยาทบนเวที และท่าเต้นที่มีสีสัน ซึ่งเพลงและท่าเต้นของวงไอดอลเพื่อการแสดงที่สมบูรณ์แบบไม่ได้สร้างขึ้นใน 1 หรือ 2 วัน แต่มาจากการวางแผนอย่างถี่ถ้วนเป็นเวลาหลายปีร่วมกับโปรแกรมการฝึกอย่างเป็นระบบซึ่งต้องทุ่มเทเสียหยาดเหงื่อไปมากในช่วงที่เป็นเด็กฝึกอยู่

การสื่อสารอย่างกระตือรือร้นกับแฟนๆ ยังส่งผลต่อความนิยมของเคป็อปที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สมาชิกวงไอดอลทุ่มเทให้กับการสื่อสารแบบเรียลไทม์กับแฟนๆ จากทั่วโลกโดยใช้โซเชียลมีเดีย ดังนั้นจึงสร้างความสนิทสนมและความผูกพันกับพวกเขาอย่างรวดเร็ว

แฟนๆ มีส่วนสนับสนุนการเติบโตของนักร้อง และวงการเคป็อปเป็นอย่างมากผ่านทางกิจกรรมต่างๆ ของแฟนคลับ แฟนๆ ไม่ได้คิดว่านักร้องเป็นแค่ศิลปินเท่านั้น แต่ยังมีแฟนคลับที่สนับสนุนวงไอดอลตั้งแต่เดบิวต์หรือก่อนหน้านั้นเพื่อดูพวกเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่จากเด็กชายหรือเด็กหญิง และรู้สึกว่าพวกเขากำลังเติบโตไปด้วยกัน สิ่งนี้นำไปสู่การสร้างสายสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นโดยแบ่งปันความพึงพอใจและผลตอบแทนให้กันและกัน

ปัจจุบันนี้ K-pop ได้แสวงหาความหลากหลาย ในขณะที่วงไอดอลยังคงมีบทบาทสำคัญ นักดนตรีป๊อปอินดี้ก็พยายามผลิตผลงานของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง และมีการร่วมมือกันระหว่างวงไอดอลและนักดนตรีอินดี้เพื่อสร้างความหลากหลายในแนวเพลง

ไอดอลชื่อดัง เช่น IU, Sunmi, (G)I-DLE, BTOB และ Seventeen กำลังก้าวไปข้างหน้าในฐานะนักร้อง-นักแต่งเพลงที่สร้างสรรค์เพลงด้วยตนเอง โดยไม่ต้องพึ่งนักแต่งเพลงหรือผู้แต่งเนื้อร้อง

นอกจากนี้ บริษัทบันเทิงรายใหญ่กำลังพัฒนาและจำหน่ายผลิตภัณฑ์ต่างๆ เช่น สินค้าของไอดอล ผ่านเนื้อหารองอ้างอิงตามวงไอดอล ซึ่งจะเป็นการเพิ่มมูลค่าเพิ่มของเคป็อปให้สูงที่สุด ตัวอย่างที่ชัดเจน ได้แก่ หนังสือที่มีเนื้อเพลงแบบกราฟิก “Butterfly” ของ BTS และบริการอวาตาร์ AR ของ BLACKPINK สิ่งเหล่านี้ทำให้แฟนๆ เคป็อป ได้สัมผัสกับความสนุกสนานและคุณค่าในรูปแบบใหม่

ละครโทรทัศน์

กระแสความนิยมเกาหลียังทำให้ซีรีส์เกาหลีกำลังได้รับความสนใจจากทั่วโลก ซึ่งได้รับการยอมรับว่าเป็นประเภทอิสระที่เรียกว่า K-drama

ละครเกาหลีได้รับความรักอย่างต่อเนื่องจากทั่วโลกหลังจากที่ "รักคืออะไร (What Is Love?)" ฉายในจีนในปี 1997 และ "เพลงรักในสายลมหนาว (Winter Sonata)" ได้รับความนิยมอย่างมากในญี่ปุ่นในปี 2002

แดจังกึม (Dae Jang Geum) ของช่อง MBC เป็นซีรีส์โทรทัศน์มหากาพย์เกี่ยวกับอาหารชาววัง ซึ่งออกอากาศระหว่างปี 2003 ถึง 2004 ได้ส่งออกไปยัง 91 ประเทศทั่วโลก รวมถึงญี่ปุ่น จีน และตุรกี ละครเรื่องนี้ได้ขยายขอบเขตของกระแสเกาหลีไปสู่อาหาร แฟชั่น และยาของเกาหลี ในขณะเดียวกันก็ดึงดูดความสนใจจากทั่วโลกในด้านวัฒนธรรมเกาหลี

ในปี 2013 ละครโทรทัศน์ เช่น "ยัยตัวร้ายกับนายต่างดาว (My Love from the Star)" และ "สายลมรักในฤดูหนาว (That Winter, the Wind Blows)" เป็นที่ชื่นชอบของแฟนๆ ต่างประเทศ ขณะที่ในปี 2016 "ก็อบลิน คำสาปรักผู้พิทักษ์วิญญาณ (Dokkaebi (Guardian: The Lonely and Great God))" "รักเราพระจันทร์เป็นใจ (Moonlight Drawn by Clouds)" และ "ชีวิตเพื่อชาติ รักนี้เพื่อเธอ (Descendants of the Sun)" ก็ได้ฟื้นกระแสความนิยมเกาหลี

ในปี 2019 ซีรีส์เกาหลีเรื่องแรกของเน็ตฟลิกซ์ (Netflix) เรื่อง "ผีดิบคลั่ง บัลลังก์เดือด (Kingdom)" ประสบความสำเร็จในระดับสากล ซีรีส์ที่ได้รับการยอมรับอย่างสูงจากบทที่เขียนเป็นอย่างดีและความสามารถในการกำกับนำไปสู่การผลิต " ผีดิบคลั่ง บัลลังก์เดือด (Kingdom) ซีซั่น 2" และการสร้างภาพยนตร์แนวใหม่ที่เรียกว่า K-zombies เป็นที่น่าสนใจที่ผู้ชมต่างชาติใช้บริการเครือข่ายสังคมออนไลน์แสดงความชื่นชมต่อสถาปัตยกรรมและรูปแบบการแต่งกายของราชวงศ์โชซอนได้อย่างอิสระ ซึ่งเป็นฉากหลังของละคร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความอยากรู้ที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับหมวกแบบดั้งเดิมของเกาหลีสำหรับผู้ชายที่เรียกว่า กัท ซึ่งมีส่วนทำให้ยอดขายบนเว็บไซต์ช้อปปิ้งออนไลน์ทั่วโลก Amazon.com มีเพิ่มขึ้น

ด้วยเหตุนี้ ซีรีส์เกาหลีซึ่งเป็นที่รู้จักในด้านเนื้อหาและการถ่ายภาพยนตร์จึงได้ขยายฐานแฟนๆ ไปต่างประเทศในปี 2020 เนื่องจากพวกเขาได้รับประโยชน์จากตลาดบริการสื่อผ่านอินเทอร์เน็ต (OTT) ซึ่งเติบโตอย่างรวดเร็วทั่วโลกเนื่องจากโควิด- 19

"ปักหมุดรักฉุกเฉิน (Crash Landing on You)" ซึ่งออกอากาศในปี 2020 ฉายรอบปฐมทัศน์ใน 190 ประเทศผ่าน Netflix ซีรีส์เรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักระหว่างทายาทตระกูลแชโบล (กลุ่มบริษัท) ของสาธารณรัฐเกาหลี และผู้กองในกองทัพเกาหลีเหนือ เรื่องนี้สร้างกระแสฮือฮาในเอเชีย รวมทั้งญี่ปุ่น โดยติดอันดับท็อป 10 รายการทีวีที่ได้รับความนิยมสูงสุดบน Netflix ในญี่ปุ่นเป็นเวลา 10 สัปดาห์

“ชีวิตเพื่อชาติ รักนี้เพื่อเธอ” Descendants of the Sun 
ได้ส่งออกไปยัง 32 ประเทศ ส่งผลให้เกิดมูลค่าทางเศรษฐกิจมากกว่า 1 พันล้านวอน

Crash Landing on You

ซีรีส์เกาหลีเกี่ยวกับความรักของทายาทธุรกิจแชโบลของเกาหลีใต้ กับทหารเกาหลีเหนือ

ภาพยนตร์

โรงภาพยนตร์ของสาธารณรัฐเกาหลีได้กลายเป็นตลาดขนาดใหญ่ของโลก ด้วยความสำเร็จระดับโลกที่เพิ่มขึ้นและโลกาภิวัตน์ของอุตสาหกรรมภาพยนตร์เกาหลี

ตามรายงานของสมาคมภาพยนตร์แห่งอเมริกา (Motion Picture Association of America: MPAA) มูลค่าของโรงภาพยนตร์ในเกาหลีใต้ในปี 2018 อยู่ที่ 1.6 พันล้านดอลลาร์สหรัฐจากตลาดภาพยนตร์ทั่วโลกที่ 41.1 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งทำให้มูลค่าโรงภาพยนตร์ของเกาหลีใต้ใหญ่เป็นอันดับ 5 ของโลกรองจาก อเมริกาเหนือ จีน ญี่ปุ่น และสหราชอาณาจักร

สาธารณรัฐเกาหลีเป็นอันดับแรกในด้านความถี่ในการเข้างานต่อหัวในโลก และภาพยนตร์เกาหลีครองส่วนแบ่ง 51% ของบ็อกซ์ออฟฟิศท้องถิ่น

โรงภาพยนตร์เกาหลีซึ่งมีประวัติศาสตร์ยาวนานถึง 101 ปี ได้รับการยอมรับในด้านคุณภาพภาพยนตร์ในเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติ และกำลังได้รับการแนะนำอย่างกว้างขวางทั่วโลก โดยตั้งแต่ปี 1961 เมื่อ The Coachman กลายเป็นภาพยนตร์เกาหลีเรื่องแรกที่ได้รับรางวัล Silver Bear Extraordinary Jury Prize จากเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเบอร์ลิน ภาพยนตร์ของสาธารณรัฐเกาหลีมีความโดดเด่นในเทศกาลภาพยนตร์ต่างๆที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก รู้จักกันในชื่อ Big Three ได้แก่ เบอร์ลิน (เยอรมนี), คานส์ (ฝรั่งเศส) และเวนิส (อิตาลี)

ภาพยนตร์อย่าง "เคลียร์บัญชีแค้นจิตโหด (Old Boy)", "โลกจ๋า...อย่าอิจฉารักเรา (Oasis)", "มือเพลิง (Burning)" และ "On the Beach at Night Alone" ได้รับรางวัลใหญ่ในประเภทหลัก ผู้กำกับภาพยนตร์เกาหลีที่มีชื่อเสียง เช่น บง จุน-โฮ, อิม ควอน-แทค, อี ชาง-ดง, ปาร์ค ชาน-วุค, ฮง ซัง-ซู และ คิม จี-อุน กำลังดึงดูดความสนใจในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ระดับโลก 

ในปี 2019 บง จุน-โฮ กลายเป็นผู้กำกับชาวเกาหลีคนแรกที่ได้รับรางวัลปาล์มทองคำในเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์จากเรื่อง Parasite ซึ่งก็ชนะ 4 รางวัลใหญ่จากเวทีออสการ์ ในปี 2020 ยิ่งได้จุดชนวนให้ทั่วโลกสนใจภาพยนตร์เกาหลียิ่งขึ้น

จากการที่ Parasite คว้ารางวัลจากเวทีออสการ์มากที่สุดถึง 4 รางวัล ได้แก่ ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ผู้กำกับยอดเยี่ยม ภาพยนตร์ภาษาต่างประเทศยอดเยี่ยม และบทภาพยนตร์ดั้งเดิมยอดเยี่ยม สื่อทั่วโลกเริ่มรายงานเกี่ยวกับภาพยนตร์เกาหลีอย่างจริงจัง ตัวอย่างเช่น หนังสือพิมพ์อังกฤษ The Guardian ได้แนะนำภาพยนตร์เรื่อง "เล่ห์รักนักล้วง (The Handmaiden)" และ Rotten Tomatoes ซึ่งเป็นเว็บไซต์รวบรวมบทวิจารณ์ภาพยนตร์และโทรทัศน์ของอเมริกา ได้แนะนำเรื่อง "Poetry"

นอกจากนี้ สาธารณรัฐเกาหลียังได้จัดเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติมากมายเพื่อยกระดับสถานะของภาพยนตร์ ซึ่งเป็นแรงผลักดันให้อุตสาหกรรมภาพยนตร์เอเชียพัฒนาต่อไป ตัวอย่างเช่น เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติปูซาน (BIFF) เทศกาลภาพยนตร์ที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลี เทศกาลภาพยนตร์แฟนแทสติกนานาชาติบูชอน (BiFan) และเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติจอนจู (JIFF) ต่างดึงดูดความสนใจจากผู้สร้างภาพยนตร์ทั่วโลกในแต่ละปีด้วยแนวคิดและโปรแกรมที่หลากหลาย

นอกจากนี้ ภาพยนตร์ของเกาหลีกำลังได้รับความนิยมอย่างมากผ่านแพลตฟอร์ม OTT โดยเฉพาะ "คนเป็นฝ่านรกซอมบี้ (#Alive)" ภาพยนตร์ซอมบี้ของเกาหลีใต้ที่เข้าฉายในเดือนมิถุนายน 2020 เป็นตัวอย่างของภาพยนตร์เกาหลีที่ประสบความสำเร็จซึ่งเปิดตัวในต่างประเทศผ่านบริการสื่อ OTT ติดอันดับชาร์ตภาพยนตร์ระดับโลกใน 35 ประเทศ สองวันหลังจากเปิดตัวบน Netflix

มีศิลปินคลาสสิกเกาหลีหลายคนที่มีบทบาทสำคัญในวงการดนตรีคลาสสิกของโลก

ในปี 2015 นักเปียโน โช ซอง-จิน กลายเป็นชาวเกาหลีคนแรกที่ชนะการแข่งขันเปียโนนานาชาติโชแปง อันทรงเกียรติกรุงวอร์ซอ ประเทศโปแลนด์ ส่วนนักเปียโน ซอน จึง-บอม ก็เป็นชาวเกาหลีคนแรกที่ชนะในประเภทเปียโน ในงาน ARD International Music Competition ครั้งที่ 16 ในปี 2017 ที่เมืองมิวนิค ประเทศเยอรมนี 

นอกจากนี้ในการแข่งขันดนตรีนานาชาติ Gian Battista Viotti ประจำปี 2016 ที่อิตาลี นักร้องเกาหลีติด 3 อันดับแรก ในขณะที่นักเปียโนชาวเกาหลียังคว้า 3 รางวัลแรกในการแข่งขันดนตรีนานาชาติปรากสปริง ในปีเดียวกันอีกด้วย

เกาหลียังคงสร้างนักร้องฝีมือเยี่ยมอย่างต่อเนื่อง เช่น โช ซู-มี (โซปราโน), ฮง ฮเย-กยอง (โซปราโน), ชิน ยอง-อก (โซปราโน), ยอน กวัง-ชอล (เบส), และซามูเอล ยูน (เบส บาริโทน) ซึ่งล้วนแล้วแต่ได้รับความสนใจจากแฟนเพลงดนตรีคลาสสิกในหลายประเทศทั่วโลก ในส่วนของเพลงบรรเลงมีนักดนตรีที่มีชื่อเสียงมากมาย อาทิ ซน ยอล-อึม (เปียโน) อิม ทง-ฮยอก (เปียโน) ชาง ยอง-จู (ไวโอลิน) และชิน ฮยอน-ซู (ไวโอลิน) ซึ่งเปิดการแสดงให้แฟนๆ ได้เข้าชมเป็นประจำ ส่วนใหญ่จะจัดการแสดงในเกาหลี สหรัฐอเมริกา และหลายประเทศในทวีปยุโรป 

ลี ฮี-อา นักเปียโนสี่นิ้วเป็นนักดนตรีอีกคนหนึ่งที่ได้รับการยอมรับอย่างท่วมท้น ไม่ใช่เพียงเพราะการแสดงดนตรีที่ยอดเยี่ยมเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะจิตใจนักสู้ของเธอที่พยายามเอาชนะข้อจำกัดของร่างกาย รวมไปถึง ฮัน ทง-อิล และ แบค กอน-อู ผู้ที่เป็นนักเปียโนยุคแรกๆ ที่สร้างความประทับใจให้แก่ผู้ชมในเวทีระดับนานาชาติระหว่างทศวรรษที่ 1950 ถึง ทศวรรษที่ 1970

ชอง มยอง-ฮุน เป็นนักเปียโนชื่อดังระดับโลกและได้รับการยกย่องยิ่งขึ้นจากการเป็นวาทยกรในช่วงปีหลังๆ ซึ่งได้นำวงออร์เคสตร้าที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลกหลายวง โดยเป็นวาทยกรรับเชิญทั้งที่ Berlin Philharmonic และ London Philharmonic และ Paris Orchestra นอกจากนี้เขายังทำหน้าที่เป็นผู้กำกับเพลงและผู้ควบคุมวงของ Opéra de la Bastille ในปารีส นอกจากนี้ เขายังทำหน้าที่เป็นวาทยกรหลักของวงดุริยางค์ฟีลฮาร์โมนิกแห่งกรุงโซล (Seoul Philharmonic Orchestra) ด้วย และปัจจุบันก็เป็นหัวหน้าวง One Korea Youth Orchestra อีกทั้งยังเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในวงการดนตรีระดับโลกในฐานะสมาชิกของวงชองทรีโอ (Chung Trio) กับพี่สาว 2 คน ของเขาคือ ชอง คยอง-ฮวา นักไวโอลิน และชอง มยอง-ฮวา นักเชลโล

คิม อึน-ซอน วาทยกรชาวเกาหลีที่มีชื่อเสียงระดับโลก เป็นผู้อำนวยการเพลงของ San Francisco Opera ตั้งแต่ปี 2021 ซึ่งทำให้คิม อึน-ซอน ได้รับการว่าเป็นวาทยกรหญิงคนแรกที่รับบทบาทผู้กำกับเพลงในวงโอเปร่ารายใหญ่ของอเมริกา โดยเขียนประวัติศาสตร์ใหม่ในโลกดนตรีคลาสสิก

ละครเพลง

ผู้ที่ชื่นชอบละครเพลงเกาหลีเริ่มให้ความสนใจละครเพลงบรอดเวย์ได้หลากหลาย เช่น "Jekyll & Hyde" และ "Chicago" รวมไปถึงละครเพลงที่เขียนและกำกับโดยเกาหลีเอง ซึ่งละครเพลงสร้างสรรค์โดยผู้กำกับชาวเกาหลีได้รับการตอบรับอย่างดีในเวทีโลก นักแสดงละครเพลงเกาหลีปลุกกระแส K-musical ให้มากขึ้นด้วยการเปิดทัวร์การแสดงหรือได้รับใบอนุญาตจัดการแสดงในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รวมถึงญี่ปุ่น จีน และไต้หวัน โดยละครเพลงที่มีชื่อเสียงได้แก่ "Finding Mr. Destiny" และ "ปัลแร (Laundry)" ซึ่งได้รับความนิยมอย่างมากในเกาหลี

Swan Lake
คิม คี-มิน และโอเลสยา โนวิโกวา (Olesya Novikova) ได้แสดงในเรื่อง Swan Lake 

กับคณะบัลเล่ต์และออร์เคสตร้ามาริอินสกี้ (Mariinsky Ballet and Orchestra) คิมเป็นนักเต้นเอเชีย

คนแรกที่ได้ร่วมแสดงกับคณะบัลเล่ต์มาริอินสกี้(Mariinsky Ballet)

นาฏศิลป์ร่วมสมัยและบัลเล่ต์

การก่อตั้งบริษัทนาฏศิลป์แห่งชาติเกาหลีในปี 1962 ทำให้ความสนใจของชาวเกาหลีที่มีต่อการเต้นร่วมสมัยมีเพิ่มขึ้น นักเต้นร่วมสมัยที่มีชื่อเสียงคือ ฮง ซิน-จา ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นนักเต้นแนวหน้าคนแรกของเกาหลี และศิลปินการแสดงชั้นนำ เธอได้ศึกษาการเต้นจากนักออกแบบท่าเต้นอัลวิน นิโคไล (Alwyn Nikolai) ในสหรัฐอเมริกาและทำงานที่นั้นจนถึงปี 1990 จากนั้นจึงกลับไปเกาหลีเพื่อทำกิจกรรมต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับนาฏศิลป์ร่วมสมัย

ปัจจุบันนี้ บัลเลต์แห่งชาติเกาหลี ยูนิเวอร์แซลบัลเลต์ และโซลบัลเลต์ยังคงแสดงบัลเลต์คลาสสิกอย่างแข็งขันทั้งในและต่างประเทศ นักบัลเล่ต์ที่มีชื่อเสียงระดับโลกในเกาหลีใต้คือ คัง ซู-จิน ซึ่งเป็นผู้กำกับศิลป์ของคณะบัลเลต์แห่งชาติเกาหลี เธอเป็นนักบัลเล่ต์ชาวเอเชียคนแรกและอายุน้อยที่สุดที่ได้เป็นสมาชิกของ Stuttgart Ballet ในเยอรมนี

ในปี 2011 นักเต้นชายชาวเกาหลี Kim Ki-min เข้าร่วม Russian Mariinsky Ballet ซึ่งได้รับการยอมรับว่าเป็นบริษัทบัลเล่ต์คลาสสิกชั้นนำของโลก เป็นครั้งแรกในฐานะนักเต้นชาวเอเชีย ทำให้ชื่อของเขาป็นนักเต้นหลัก รวมไปถึง ซอ ฮี ที่ได้เข้าร่วม ABT Studio Company ในปี 2004 และได้กลายเป็นนักเต้นหลักในเดือนกรกฎาคม 2012 

ในเดือนมิถุนายน 2017 ปาร์ค ซอน-มี กลายเป็นชาวเกาหลีคนแรกที่ชนะการแข่งขันบัลเล่ต์นานาชาติมอสโก ซึ่งถือว่าเป็น1 ใน 3 การแข่งขันบัลเลต์ชั้นนำของโลก

ปาร์ค เซ-อึน นักบัลเลต์ชาวเกาหลีคนแรกที่เป็นนักเต้นหลักของ Paris Opera Ballet และได้เป็นนักบัลเลต์ชั้นนำระดับโลกอย่างภาคภูมิใจหลังได้รับรางวัลนักเต้นหญิงยอดเยี่ยมจากงาน Benoit de la Danse ในปี 2018 ซึ่งเป็นเหมือนรางวัลออสการ์ของการเต้นบัลเลต์

ดูเหมือนว่าศิลปะร่วมสมัยของเกาหลีจะเป็นที่รู้จักมากขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากศิลปินเกาหลีประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องในเวทีโลก

ศิลปินวิดีโอที่เกิดในเกาหลี แพ็ก นัม-จุน ซึ่งเสียชีวิตในปี 2006 ถือเป็นบิดาแห่งวิดีโออาร์ตร่วมสมัย ปรมาจารย์ด้านศิลปะเอกรงค์ หรือศิลปะที่ใช้สีเดียว ชื่ออี อู-ฮวาน ฮา จง-ฮยอน และปัก ซอ-โบ กำลังดึงดูดความสนใจจากนักสะสมรายใหญ่ทั่วโลก ภาพวาดชุด "มโยบอบ (Ecriture)" ของปัก ซอ-โบ ประสบความสำเร็จในการจัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์กุกเกินไฮม์ (Guggenheim) ในนิวยอร์กในปี 2020

ยาง ฮเย-คยู เป็นศิลปินร่วมสมัยที่มีชื่อเสียงระดับโลกซึ่งทำงานในกรุงโซลและเบอร์ลิน และได้มีผลงานศิลปะจัดวางต่างๆ มากมายตั้งแต่ภาพตัดปะจากกระดาษ ไปจนถึงงานประติมากรรมเชิงแสดงและการศิลปะจัดวางหลากสัมผัสนาดใหญ่ เธอได้รับการจัดอันดับที่ 36 ในรายชื่อ "Power 100" ประจำปี 2019 ซึ่งประกาศโดย Art Review นิตยสารศิลปะร่วมสมัยระดับนานาชาติชั้นนำของโลกในสหราชอาณาจักร ปัจจุบัน เธอทำงานอย่างแข็งขันผ่านนิทรรศการเดี่ยวของในประเทศต่างๆ เช่น สหรัฐอเมริกา แคนาดา สหราชอาณาจักร เป็นต้น

หากต้องการชื่นชมศิลปะร่วมสมัยในเกาหลี ให้ไปที่อินซาดง และซัมชองดง ในกรุงโซล ที่มีแกลเลอรีต่างๆ เช่น Insaart Center, Gongpyeong Art และ Kyung-in Museum of Fine Art และเมื่อไม่นานมานี้ มีแกลเลอรี่จำนวนมากได้รับการจัดตั้งขึ้นในชองดัมดง และฮันนัมดง ของกรุงโซล

ในขณะเดียวกัน มีเทศกาลศิลปะร่วมสมัยต่างๆ จัดขึ้นในเกาหลี โดยเทศกาลศิลปะที่มีชื่อเสียง ได้แก่ กวางจู เบียนนาเล่ (Gwangju Biennale) ซึ่งจัดขึ้นทุกๆ 2 ปี ตั้งแต่ปี 1995

วรรณกรรมสมัยใหม่

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา วรรณกรรมเกาหลี โดยเฉพาะอย่างยิ่งนวนิยายเกาหลี ได้รับการยอมรับว่ามีศักยภาพในระดับสากลและกำลังดึงดูดความสนใจไปทั่วโลก

การเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้นได้ด้วยความสำเร็จของนักเขียนนวนิยายชิน คยอง-ซุก ในปี 2011 และนักประพันธ์ ฮัน คัง ในปี 2016

ฮัน คัง ได้รับรางวัล Man Booker International Prize ในปี 2016 ซึ่งเป็น 1 ใน 3 รางวัลวรรณกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก จากเรื่องสั้นของเขาที่ชื่อว่า "The Vegetarian" และในปี 2017 ก็ได้รับรางวัล Malaparte Prize ซึ่งเป็นรางวัลวรรณกรรมอันทรงเกียรติของอิตาลี จากนวนิยายเรื่อง "Human Acts"

นวนิยายเรื่อง "Please Look After Mom" ของชิน คยอง-ซุก กลายเป็นประเด็นร้อนทันทีที่ตีพิมพ์ในสหรัฐอเมริกาในปี 2011 และติด 10 อันดับแรกของรายการขายดีของ Amazon นับตั้งแต่ตีพิมพ์ในสหรัฐอเมริกา นวนิยายเรื่องนี้ได้รับการแปลและตีพิมพ์ในกว่า 30 ประเทศ รวมทั้งญี่ปุ่น เอเชีย ยุโรป และออสเตรเลีย

ด้วยความสำเร็จเหล่านี้ จำนวนวรรณกรรมเกาหลีที่ตีพิมพ์ในต่างประเทศจึงมีเพิ่มขึ้นในทุกปีอย่างเห็นได้ชัด โดยมีการตีพิมพ์วรรณกรรมเกาหลีในต่างประเทศ 69 เรื่อง ในปี 2017 เพิ่มเป็น 74 ในปี 2018 และ 91 ในปี 2019

ความนิยมของวรรณกรรมเกาหลีสามารถเห็นได้จากหลายด้าน รวมถึงวิธีการเล่าเรื่องที่สะท้อนปัญหาสังคมทั่วโลกโดยใช้เรื่องราวของตัวละครสู่สายตาผู้อ่าน ตัวอย่างที่เด่นชัดคือนวนิยายเรื่อง 'Kim Ji-young, Born 1982' ผลงานของ โช นัม-จู ซึ่งนับว่าเป็นนวนิยายสตรีนิยม (Feminist) นวนิยายเรื่องนี้ได้ส่งออกไปยัง 18 ประเทศและขายได้ 80,000 เล่มภายใน 2 เดือน หลังจากที่ได้วางจำหน่ายในญี่ปุ่นในปี 2018 ซึ่งรั้งอันดับ 1 ในหมวดวรรณกรรมเอเชีย ยกเว้นญี่ปุ่นและจีน และจากความนิยมของนวนิยายเรื่องนี้ จึงทำให้มีการเปิดตัวเป็นภาพยนตร์ชื่อเดียวกันในเกาหลี

นอกจากนี้ ผลงานของศิลปินหลายๆ ท่าน ก็กำลังได้รับการแนะนำอย่างกว้างขวางในต่างประเทศ ตั้งแต่นักเขียนอาวุโสชาวเกาหลี เช่น พัค วาน-ซอ และ ฮวาง ซอก-ยอง ไปจนถึงศิลปินรุ่นเยาว์ เช่น จาง คัง-มยอง และ จอง อึน-ยอง เป็นต้น

 

Korean Cuisine and Culinary Customs

ดูเหมือนว่าตอนนี้กระแสความนิยมเกาหลีได้แพร่กระจายไปยังวัฒนธรรมด้านอื่นๆ ด้วย เช่น อาหารและประเพณีเกี่ยวกับการทําอาหาร มีร้านอาหารเกาหลีแบบดั้งเดิมเปิดให้บริการมากขึ้นตามเมืองใหญ่ๆของโลก เช่น นิวยอร์ก ลอนดอน และปารีส ทั้งยังได้รับคําชมจากนักชิมอาหารช่างเลือก บัดนี้ทั้งกิมจิ พุลโกกี บิบิมบับ และอาหารเมนูอื่นๆ ที่เป็นที่ชื่นชอบของชาวเกาหลีมาหลายยุคหลายสมัยเริ่มปรากฏให้เห็นบนโต๊ะอาหารตามบ้านของผู้คนทั่วโลก

เชฟร้านอาหารบางแห่งในสหรัฐอเมริกาเริ่มผสมผสานอาหารเกาหลีดั้งเดิมเข้ากับอาหารแบบตะวันตกและรังสรรค์เมนูใหม่ เช่น เบอร์เกอร์บิบิมบับ เนื้อติดซี่โครงหมักซอสโคชูจัง ฮอตด็อกกิมจิ และสเต๊กโคชูจัง สําหรับชาวนิวยอร์กที่พร้อมลิ้มลองรสชาติแปลกใหม่

สิ่งที่น่าสนใจคือ อาหารเกาหลีได้รับการยอมรับว่าเป็นอาหารเพื่อสุขภาพที่ดี ซึ่งสอดคล้องกับกระแสความนิยมในอาหารเพื่อสุขภาพทั่วโลก อาหารเกาหลีประกอบด้วยอาหารที่คาร์โบไฮเดรต โปรตีน และไขมัน ที่มีความสมดุลอย่างเหมาะสม พร้อมทั้งวิตามินและแร่ธาตุที่เพียงพอผ่านเครื่องเคียงจากผัก ในการยอมรับเรื่องนี้ องค์การอนามัยโลก (WHO) ได้เลือกอาหารเกาหลีเป็นแบบอย่างอาหารที่มีความสมดุลทางโภชนาการในปี 2004 รวมถึง USA Today หนังสือพิมพ์อเมริกัน ได้เลือกกิมจิพร้อมกับเฝอของเวียดนาม ก๋วยเตี๋ยวข้าวและกะหล่ำปลีเวียดนาม และผักกะหล่ำ เป็นอาหารยอดนิยมในปี 2020

ด้วยความนิยมนี้ ร้านอาหารเกาหลีในต่างประเทศที่ในอดีตได้รับความนิยมจากคนเกาหลีและชาวเอเชียเป็นหลัก แต่ตอนนี้มากกว่าครึ่งเป็นชาวท้องถิ่น บิบิมบับและบุลโกกิเป็นเมนูที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในร้านอาหารเกาหลีในปารีส และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง บิบิมบับที่เป็นที่รู้จักในฐานะอาหารเพื่อสุขภาพที่เน้นผักเป็นหลัก

ล่าสุดมีผู้คนได้ลองทำเมนูอาหารเกาหลีตามสูตรที่ได้ดูทางยูทูปเป็นจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ