กันยายน 1990 ได้มีการประชุมระดับสูงครั้งแรก ณ กรุงโซลนำโดยนายกรัฐมนตรีเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ จนถึงตุลาคม 1992 มีการประชุมทวิภาคีรวมทั้งสิ้น 8 ครั้ง ซึ่งระหว่างการดำเนินการดังกล่าว ทั้งสองฝ่ายได้ลงนามในข้อตกลงว่าด้วยความปรองดอง ไม่รุกรานและการแลกเปลี่ยนความร่วมมือระหว่างเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ ซึ่งเรียกอีกชื่อว่าข้อตกลงเบื้องต้นของสองเกาหลี ในเดือนธันวาคม 1991 ข้อตกลงดังกล่าวเน้นในเรื่องการเคารพซึ่งกันและกันระหว่างทั้งสองประเทศ การเลิกรุกรานด้วยอาวุธ การแลกเปลี่ยนและความร่วมมือในหลายส่วนภาค และการรับประกันการแลกเปลี่ยนประชาชนอย่างอิสระระหว่างสองประเทศ

ตั้งแต่กลางทศวรรษ 1990 เป็นต้นมา รัฐบาลเกาหลีใต้ให้ความช่วยเหลืออย่างต่อเนื่องกับเกาหลีเหนือที่เผชิญหน้ากับความยากลำบากทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรง

ในช่วงปี 1999-2007 เกาหลีใต้ได้มอบปุ๋ยปริมาณ 2.55 ล้านตัน ให้แก่เกาหลีเหนือเพื่อช่วยเหลือชาวเกาหลีเหนือที่ได้รับความทุกข์ยากจากการขาดแคลนอาหารจากระบบการเกษตรที่ไร้ประสิทธิภาพของเกาหลีเหนือ รวมทั้งการขาดแคลนปุ๋ยและสารเคมี

ความช่วยเหลือดังกล่าวถูกระงับในภายหลังเนื่องจากการทดสอบนิวเคลียร์และการยั่วยุต่างๆ ของเกาหลีเหนือ แต่ยังคงให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมผ่านองค์กรเอกชนในปี 2015

การประชุมสุดยอดผู้นำของเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ที่จัดในปี 2000 และ 2007 เป็นโอกาสอันดีที่ทำให้เกิดการเจรจาทวิภาคี การแลกเปลี่ยนและความร่วมมือจากทั้งสองฝ่าย แต่หลังจากที่เกาหลีเหนือเปิดตัวขีปนาวุธระยะไกลและนิวเคลียร์ต่างๆ ซึ่งถือได้ว่าเป็นสิ่งยั่วยุอย่างรุนแรง ส่งผลให้เกาหลีใต้ระงับการช่วยเหลือด้านอาหารและปุ๋ยแก่เกาหลีเหนือชั่วคราว แต่ยังคงให้ความช่วยเหลือทางด้านมนุษยชนกับเด็กและช่วยเหลือเพื่อบรรเทาเหตุฉุกเฉินอย่างต่อเนื่อง

หลังจากการติดตั้งระบบป้องกันภัยทางอากาศในบริเวณพิกัดตำแหน่งสูง (ระบบป้องกันขีปนาวุธ THAAD) ในเกาหลีใต้ ทำให้เกิดความไม่มั่นคงในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศเพื่อนบ้านมหาอำนาจ (สหรัฐอเมริกา จีน ญี่ปุ่น และรัสเซีย) อย่างไรก็ตาม ภายใต้การบริหารของมุน แจอิน รัฐบาลได้แสวงหามาตรการเพื่อสันติภาพอยู่เสมอ โดยในเดือนกันยายน 2017 รัฐบาลของประธานาธิบดีมุน แจ-อิน ได้พิจารณาและอนุมัติแผนการส่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมมูลค่า 8 ล้านเหรียญสหรัฐ ไปยังเกาหลีเหนือ ตามคำร้องขององค์กรระหว่างประเทศภายใต้องค์การสหประชาชาติ รัฐบาลเกาหลีใต้ยังได้เชิญเกาหลีเหนือให้เข้าร่วมในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูหนาวพยองชาง 2018 ซึ่งทางเกาหลีเหนือก็ได้เข้าร่วม การประนีประนอมดังกล่าวนำไปสู่การประชุมสุดยอดสองเกาหลีในปี 2018 ซึ่งปูทางไปสู่การปลดอาวุธนิวเคลียร์บนคาบสมุทรเกาหลี

การรวมญาติของสมาชิกครอบครัวที่พลัดพรากจากกัน

จากการแบ่งแยกของคาบสมุทรเกาหลี คาดว่ามีสมาชิกครอบครัวที่ต้องพลัดพรากจากกันกว่า 10 ล้านคน โดยในทศวรรษที่ 1970 เกาหลีใต้และเกาหลีเหนือมีความพยายามที่จะจัดงานรวมญาติให้กับครอบครัวที่ต้องพลัดพรากจากสงคราม ผ่านการประชุมสภากาชาดสองเกาหลี ซึ่งทั้งเกาหลีเหนือ และเกาหลีใต้ได้จัดงานประชุมสภากาชาดเป็นระยะๆ หลังจากจัดขึ้นครั้งแรกในเดือนสิงหาคมปี 1972 ณ กรุงเปียงยาง และจัดครั้งที่ 2 ณ กรุงโซล ในเดือนกันยายนในปีเดียวกัน แต่ในที่สุดก็ต้องถูกระงับลงไปเนื่องจากเกิดการโต้เถียงกันอย่างหนัก

ทั้ง 2 ฝ่ายกลับมาประชุมกันอีกครั้งในทศวรรษที่ 1980 และในที่สุดการพบปะเยี่ยมเยือนของทั้ง 2 ฝ่ายก็กลายเป็นจริง เมื่อชาวเกาหลีเหนือ 30 คน ได้ไปเยือนเกาหลีใต้ และชาวเกาหลีใต้ 35 คน ได้ไปเยือนเกาหลีเหนือเป็นเวลา 4 วัน นับจากวันที่ 20 กันยายน 1985 ซึ่งถือได้ว่าเป็นเหตุการณ์สำคัญหลังจากการแบ่งแยกกันเป็นเวลา 40 ปี ทั้ง 2 ฝ่ายยังอนุญาตให้มีการแลกเปลี่ยนระหว่างศิลปินของทั้ง 2 ประเทศในงานนั้นอีกด้วย

การรวมญาติได้กลายเป็นงานที่จัดขึ้นเป็นประจำหลังจากการประชุมสุดยอดผู้นำในปี 2000 และได้จัดขึ้น 20 ครั้ง ในช่วงเดือนสิงหาคม 2000 ถึงตุลาคม 2010 เกาหลีเหนือได้จัดสถานที่พิเศษบนภูเขาคึมกังซานสำหรับงานรวมญาติ นอกจากนี้ยังมีการจัดงานรวมญาติผ่านทางวิดีโอ 7 ครั้ง ในช่วงเดือนสิงหาคม 2005 ถึงพฤศจิกายน 2007 แม้ว่าจะไม่มีการพบปะกันอีกนับตั้งแต่งานครั้งสุดท้ายที่จัดขึ้น ณ ภูเขาคึมกังซาน ในปี 2015 แต่ขณะนี้ทั้งสองเกาหลีกำลังพิจารณาที่จะจัดการแลกเปลี่ยนต่างๆ ระหว่างครอบครัวที่ถูกแบ่งแยก รวมถึงการรวมญาติที่จะกลับมาจัดในวันที่ 15 สิงหาคม ตามที่ตกลงกันไว้ในปฏิญญาปันมุนจอม

นิคมอุตสาหกรรมแคซอง

แคซองเป็นเมืองที่ใหญ่อันดับที่ 3 ของเกาหลีเหนือรองจากเมืองเปียงยาง และเมืองนัมโพ เมืองแห่งนี้ได้เอื้อประโยชน์แก่ธุรกิจจากเกาหลีใต้มากมาย เนื่องจากตั้งอยู่ใกล้กับเกาหลีใต้ แคซองอยู่ห่างจากปันมุนจอมเพียงแค่ 8 กิโลเมตรเท่านั้น

โครงการนิคมอุตสาหกรรมแคซองเป็นโครงการเด่นของนโยบายตะวันฉาย (Sunshine Policy) ของเกาหลีใต้ โดยอนุญาตให้ธุรกิจภาคเอกชนของเกาหลีใต้ตั้งโรงงานบนพื้นที่ให้เช่าโดยเกาหลีเหนือ ซึ่งมีระยะเวลาการเช่า 50 ปี เพื่อผลิตสินค้าของบริษัททั้งในและต่างประเทศ

การก่อสร้างได้เริ่มต้นขึ้นในปี 2000 และบริษัทต่างๆ ก็ได้เริ่มดำเนินการอย่างจริงจังในปี 2005 โดยมีบริษัทจากเกาหลีใต้กว่า 120 บริษัท จ้างงานชาวเกาหลีเหนือมากกว่า 50,000 คน โครงการดังกล่าวนับว่าเป็นตัวอย่างที่ดีในด้านความร่วมมือทางเศรษฐกิจของสองเกาหลี เป็นนิคมอุตสาหกรรมที่ดำเนินการโดยใช้เงินทุนและเทคโนโลยีของเกาหลีใต้ ร่วมกับแรงงานของเกาหลีเหนือ

หลังจากนั้น การทดสอบนิวเคลียร์อย่างต่อเนื่องของเกาหลีเหนือทำให้ความสัมพันธ์ทวิภาคีเกิดความตึงเครียด นำไปสู่การถอนตัวของบริษัทเกาหลีใต้ในเดือนกุมภาพันธ์ 2016 อย่างไรก็ตาม การรื้อฟื้นความสัมพันธ์ระหว่างสองเกาหลีครั้งล่าสุดกำลังเพิ่มความหวังในการเปิดนิคมอุตสาหกรรมร่วมแห่งนี้อีกครั้ง

ทั้งสองฝ่ายได้ลงนามในข้อตกลง 4 ฉบับ เกี่ยวกับมาตรฐานของนิคมอุตสาหกรรมแคซอง และด้านอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับนิคมอุตสาหกรรมแคซอง นอกเหนือจากข้อตกลงด้านการสื่อสาร พิธีการทางศุลกากร การกักกัน และการพำนัก โดยนับตั้งแต่แถลงการณ์ร่วมระหว่างเกาหลีใต้-เกาหลีเหนือ วันที่ 4 กรกฎาคม ทั้งสองเกาหลีได้พยายามพัฒนาความสัมพันธ์โดยการลงนามในข้อตกลงต่างๆ รวมถึงข้อตกลงว่าด้วยการปรองดอง การไม่รุกราน และการแลกเปลี่ยนและความร่วมมือระหว่างเกาหลีใต้และเกาหลีเหนือ ปฏิญญาร่วมของการปลดอาวุธนิวเคลียร์บนคาบสมุทรเกาหลี ปฏิญญาร่วมเกาหลีใต้-เกาหลีเหนือ 15 มิถุนายน ความตกลงว่าด้วยการจัดตั้งและปฏิบัติการของคณะกรรมาธิการร่วมทางทหาร และข้อตกลงว่าด้วยการจัดตั้งและดำเนินงานสำนักงานประสานงานเกาหลีใต้-เกาหลีเหนือ

เมื่อความสัมพันธ์แบบเผชิญหน้ายุติลงด้วยปฏิญญาปันมุนจอม ทั้งสองเกาหลีกำลังร่างแผนเศรษฐกิจใหม่สำหรับคาบสมุทรเกาหลีผ่านการแลกเปลี่ยนด้านต่างๆ ของสองเกาหลี รวมถึงการเปิดนิคมอุตสาหกรรมแคซองแห่งที่ 2