อาณาจักรรวมชิลลาและพัลแฮ (ศตวรรษที่ 8)

ระฆังศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้าซองดอกมหาราช (อาณาจักรรวมชิลลา ศตวรรษที่ 8) 

มีน้ำหนัก 18.9 ตัน ถือเป็นระฆังที่ใหญ่ที่สุดของเกาหลี มีชื่อเรียกอีกอย่างว่าระฆังเอมิลเล ภาพนางอัปสรลอยอยู่ทางด้านขวาแสดงให้ เห็นถึงทักษะฝีมือในการตกแต่งได้อย่างวิจิตรบรรจงของช่างศิลป์ชิลลา

ท่าเรือหลักที่สําคัญคืออุลซันและทังฮังซอง (ปัจจุบันคือฮวาซอง) จังหวัดคยองกีโดนําเข้าสินค้านานาชนิดมาจากเอเชียกลางและเอเชียอาคเนย์ ในช่วงต้นของศตวรรษที่ 9 แม่ทัพชังโบโก แห่งชิลลาได้สร้างฐานทัพขึ้นในชองแฮจิน (ปัจจุบันคือวันโด จังหวัดชอลลานัมโด) เพื่อต่อกรกับโจรสลัดและกระตุ้นการค้าขายกับประเทศเพื่อนบ้านรวมทั้งจีนและญี่ปุ่น ในช่วงเวลาเดียวกันนี้เอง ผู้เหลือรอดจากการล่มสลายของอาณาจักรโคกูรยอก็ลุกขึ้นต่อต้านการปกครองของราชวงศ์ถัง ในปี 698 กลุ่มกบฏนําโดยแทโจยองได้ผนึกกําลังกับชาวโมเฮก่อตั้งอาณาจักรพัลแฮ ซึ่งปัจจุบันอยู่ใกล้กับตงเหมียวชาน มณฑลจี๋หลิน ประเทศจีน อาณาจักรใหม่เข้าต่อกรกับอาณาจักรชิลลาทางตอนใต้

พัลแฮเริ่มแผ่ขยายอาณาเขตและเข้ายึดครองดินแดนส่วนใหญ่ที่เคยเป็นของโคกูรยอ ในช่วงรัชสมัยพระเจ้ามู แคว้นแมนจูเรีย ทางตอนเหนือได้ตกอยู่ใต้การปกครองของพัลแฮ พระเจ้ามูทรง ปฏิรูประบบการเมืองการปกครองและย้ายราชธานีไปยังซังคยอง (ปัจจุบันคือหนิงอาน-เซียน มณฑลเฮยหลงเจียง) เมื่อราวปี 755

ชาวพัลแฮมีความภาคภูมิเป็นอย่างยิ่งที่ได้สืบทอดสันติรัฐมาจากโคกูรยอ จดหมายที่เก็บไว้ในญี่ปุ่นแสดงให้เห็นว่ากษัตริย์พัลแฮต่างเรียกตนเองว่า ‘โครยอวัง’ ซึ่งหมายความว่ากษัตริย์โคกูรยอ อาณาจักรพัลแฮเจริญรุ่งเรืองแผ่ขยายทั้งอาณาเขตและอํานาจจนชาวถังให้สมญานามว่าแฮดงซองกุก (ประเทศแห่งความรุ่งเรืองทางทิศตะวันออก) แต่กลับล่มสลายลงในปี 926 เนื่องจากภูเขาแพ็กดูซานเกิดปะทุขึ้นล้างผลาญบ้านเมืองจนวายวอดประกอบกับการรุกรานของชาวคีตัน